Toegegeven, van deze beelden word je niet bepaald vrolijk…
Integendeel zelfs.
Als schepen bevoegd voor ‘openbaar groen’, in een gemeente die er gewoonlijk ‘gelekt en gestreken’ bij ligt, werd ik de afgelopen weken moedeloos toen ik langs de Lootse straten fietste. Onze vele buurtpleintjes, waar Lochristi toch sterk op inzet, lagen er eerder als onverzorgde braakliggende terreinen bij.
Terwijl we vroeger fier waren op de vele, mooie, kwaliteitsvolle, verzorgde, avontuurlijke, natuurlijke en speelvriendelijke pleintjes, waren we de afgelopen weken diep beschaamd over hoe ze er bij lagen. Op sociale media werd er naar
verwezen, het regende klachten langs alle kanten en m’n mailbox puilde uit met
vragen van bezorgde inwoners.
Én terecht !!
Zo hoort het niet en als inwoner mag je van het gemeentebestuur op z’n minst verwachten dat ze hun opbaar domein verzorgen.
Ik nam de tijd om alle mails en berichtjes die ik hierover mocht ontvangen, persoonlijk te beantwoorden. Ik moet bekennen dat ik niet alle vragen heb doorgestuurd naar de technisch uitvoerende dienst. Ik wist namelijk dat ze geen direct gevolg konden geven hieraan.
Maar, beste lezers, ik heb oneindig veel respect voor de medewerkers van de groendienst, en da’s de reden dat ik hier graag een woordje uitleg geef over deze problematiek. Want ook voor onze medewerkers waren (en zijn) dit heel lastige weken… Zij zetten zich elke dag opnieuw in om onze groenzones, onze parken, begraafplaatsen, wegen,… netjes te onderhouden, maar helaas konden ze niet trots zijn op hun werk. Het was al niet evident om alles bij te houden toen men in 2015 besliste om het gebruik van pesticiden te verbieden op openbaar domein.
De begraafplaatsen werden stelselmatig omgevormd naar groene, onderhoudsvriendelijke begraafplaatsen, er werden machines aangekocht om op
alternatieve manier het onkruid te bestrijden, er werden bepaalde opdrachten
uitbesteed,… waardoor onze medewerkers snel alles terug onder controle hadden. Maar dit voorjaar werden we plots geconfronteerd met een groot personeelstekort bij de groendienst. Openstaande vacatures die niet ingevuld geraken, verschillende afwezigen wegens ziekte of ongeval, langdurige droogte waardoor we extra moeten gieten… zorgden er voor dat we prioriteiten moesten stellen.
Het reguliere onderhoud bleef liggen en er werd ingezet op het scheren van de hagen zodat de verkeersveiligheid niet in het gedrang kwam. Extra zaken gaan uitbesteden was jammer genoeg geen optie, want daarvoor moeten er bestekken worden opgemaakt, prijzen worden opgevraagd, offertes moeten worden vergeleken,… waardoor dit op korte termijn ook geen oplossing was.
Maar ondertussen is er beterschap op komst. Er werden extra jobstudenten gezocht én gevonden zodat we de opgelopen achterstand snel kunnen inhalen. Ik deed deze morgen ‘een klapke’ met enkelen van hen en ze vertelden me gemotiveerd welke buurtpleintjes ze al onder handen hadden genomen. Toen ik deze avond ging kijken, verdween het schaamrood op m’n wangen en kwam er spontaan een gevoel van tevredenheid. Oef…
Ik wil iedereen oprecht bedanken voor het vele geduld en begrip !! En aan onze jobstudenten, werkmannen én werkvrouw (jaja, we hebben ook een vrouwelijke medewerkster bij de groendienst): Respect !! Ik ben fier op jullie !!
